Przejdź do głównej zawartości

Na turystyczny szlak

Szukaj na tym blogu

:) No to ruszamy na szlak!

Autor: Camilos w dniu sierpnia 07, 2010

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty

Korona Sokołowska cz. 1 - Bukowiec

Dla odmiany postanowiliśmy porzucić niziny i tym razem wybrać się w nieco bardziej górzyste partie Sudetów. Wybór padł na Góry Suche rozciągające się wokół Sokołowska. Z racji, że mój towarzysz wyprawy cierpiał z powodu niedawno utworzonego pęcherza, nie mogliśmy pozwolić sobie na jakąś bardzo ambitną wycieczkę. Wybór więc padł na Bukowiec, który mimo niewielkiej wysokości (886 m. n. p m.) zaskoczył nas niemalże pionowym podejściem. Zaczęło się sielankowo. Ruszyliśmy z Centrum Sokołowska, zaczynając wędrówkę od rozwidlenia szlaków i obrania szlaku czerwonego. Po kilku krokach asfaltowymi ulicami weszliśmy na polną drogę i owiały nas swojskie zapachy bydła. Po jakiś 10 minutach dotarliśmy na stary niemiecki cmentarz, a raczej jego pozostałości. Ruiny kaplicy cmentarnej i smutne, poprzewracane nagrobki, to wszystko co się ostało z miejscowego, powstałego w międzywojniu cmentarza. I to był ostatni łagodny element podejścia pod Bukowiec. Tuż za cmentarzem czekała nas niemiła niespodzia

Pożegnania nadszedł czas - Dolina Różaneczników i Przełomy Pełcznicy

Nadszedł czas na zamknięcie sezonu. w takim składzie to ostatnia wycieczka i z racji dwóch dwupaków w grupie, postawiliśmy na coś prostego. Padło na dolinę różaneczników i przełomy Pełcznicy pod Książem. Ruszyliśmy z Podzamcza i praktycznie od razu wyszliśmy na szlak. Czerwone znaki powiodły nas do ruin starego Książa. Nie obyło się bez niespodzianek i lekkiego błądzenia po lesie. w ruinach szybko sprawdziliśmy czy nic się nie zmieniło. Strzeliliśmy kilka fotek i zmieniliśmy oznaczenia szlaków na zielone. Przyznać muszę, ze bardzo lubię tę trasę, która wiedzie mostkami zamontowanymi na nawisach skalnych. Wrażenia niesamowite, widok na Pełcznicę płynącą hen daleko w wąwozie też robi wrażenie. W takich okolicznościach przyrody dotarliśmy na Aleję Hochebrgów i ostatecznie pod sam Zamek Książ. Tak oczywiście lekkie tłumy (mimo nadal panującej corony), ale lody dla bratanka były musowe, więc chcąc nie chcąc ruszyliśmy w stronę tłumów, by w jednym z namiotów zakupić chłodne dobro. Następn

Z Wałbrzycha do Andrzejówki i z powrotem

Pierwotnie miałam napisać, że jestem niezwykle niezadowolona z tej wycieczki. Pierwotnie miałam napisać, że trasa jest beznadziejna, krótka i mało górska. Pierwotnie miałam napisać, że to wprawdzie moja subiektywna ocena, podyktowana stanem fizycznym i psychicznym, niemniej jednak było kiepsko. Nic z tych rzeczy jednak. Andrzejówka to jakieś magiczne miejsce, przynajmniej w naszym mniemaniu znajduje się na takiej liście. Panujący tam spokój, piękne okoliczności przyrody oraz zimny Skalak potrafią całkiem trwale poprawić humor i wywołać uśmiech na twarzy. Do rzeczy jednak! Ruszyliśmy spod Dworca Głównego W Wałbrzychu. Pierwotnie trasa miała wieść przez dwa Zamki Piastowskie (Nowy Dwór i Rogowiec), Camilos uznał jednak, że czasu niewiele, lepiej więc od razu uderzyć na Andrzejówkę. Zboczyliśmy więc ze szlaku czerwonego na zielony. Początkowo droga wiodła spokojnie i płasko. Z jednej strony łąka, z drugiej podgórzańskie ogródki działkowe. Po wejściu

Obsługiwane przez usługę Blogger